Het Beeselse leven in al haar facetten, dat is wat documentairemaker Suzanne Raes en haar team in beeld willen brengen in de film die ze momenteel aan het maken zijn voor de NTR. Niki Janssen is als researcher “op de trein gesprongen” en staat versteld van de vele bijzondere verhalen die ons dorp te vertellen heeft.
Het is november 2021. Ik word gebeld door Suzanne Raes. Ze is op zoek naar een researcher in Limburg. Eentje met journalistieke ervaring en die daarnaast het dialect beheerst. Maar vooral ook één die per direct beschikbaar is om voor haar aan de slag te gaan.
Ho stop. Suzanne Raes, één van de beste documentairemakers van Nederland – die de meest prestigieuze prijzen in de wacht sleept met haar films – belt mij, om te vragen of ik voor haar wil werken? Is dat echt een vraag? Terwijl Suzanne rustig door praat, gaan er in mijn hoofd allerlei raderen aan het werk. Hoe krijg ik dit ingepast in mijn volle agenda nu ik zelf met mijn eerste film bezig ben? Heb ik genoeg bagage om dit voor haar te kunnen doen? Ik roep mezelf meteen tot de orde. ‘Niki, je hebt twaalf jaar in de journalistiek gewerkt, waarvan vijf jaar als eindredacteur bij L1. Deze kans moet je met beide handen aangrijpen’.
“De cameraman waar ik mee werk is Rob Hodselmans. Die ken je toch?”, onderbreekt Suzanne mijn gedachten. Rob Hodselmans. Natuurlijk ken ik die. Van zijn prachtige camerawerk en als regisseur van de film Nao ’t Zuuje. Ook een grootheid in het wereldje.
Lang hoef ik dus niet na te denken. Ik ga aan de slag als researcher!
Research betekent natuurlijk onderzoek doen. Onderzoek naar mooie verhaallijnen, naar het ontwikkelingsproces van de vele vrijwilligers richting de voorstellingen, maar ook naar thema’s die spelen in de Beeselse gemeenschap. Want Suzanne maakt niet alleen een film over de aanloop naar het Draaksteken, ze zoekt ook nadrukkelijk naar een diepere laag. Thema’s die een verbinding leggen tussen de personages in de film, hun persoonlijke leven en hun rol binnen het Draaksteken-avontuur. Het zijn niet alleen de Beeselnaren die daadwerkelijk een rol hebben in het stuk, maar we volgen ook het regisseurstrio en mensen die achter de schermen betrokken zijn bij het Draaksteken. Het Beeselse leven in al haar facetten.
Het komt allemaal samen in de film die we voor de NTR mogen maken. Ik ben ontzettend blij met mijn keuze om op deze trein te springen. Want wat een bijzonder verhaal heeft Beesel te vertellen. En wat een passie en bevlogenheid zien we van de Beeselnaren. Mensen in allemaal verschillende fases van hun leven, met allemaal persoonlijke beweegredenen om zich in te zetten voor het stuk. Beetje bij beetje vallen alle stukjes informatie die ik verzamel in elkaar. Ik verwerk ze in een researchdocument waar Suzanne alles altijd rustig kan teruglezen. Zij gaat de grote puzzel leggen. En dat kan zij als geen ander.
Nu we steeds dichter bij de voorstellingen komen, zijn we ook met de hele cameraploeg vaker in Beesel. Met Suzanne spar ik van tevoren over de invulling van de opnamedagen. Wie willen we spreken, welke beelden willen we maken en waar laten we nog ruimte voor spontane opnames. Meestal zijn we twee dagen achter elkaar in Beesel te vinden voor opnames. En dat zal nu bijna maandelijks zo zijn. Vaak koppelen we dat aan een repetitiedag. Maar daar wijken we net zo makkelijk vanaf als er andere belangrijke dingen zijn die spelen. Zoals bijvoorbeeld de bruiloft van Luuk en Julia in juli 2022. Of de bouw van de draak in Belfeld. In augustus is natuurlijk ook voor ons het hoogtepunt en zullen we ons met de ploeg dagenlang onderdompelen in het Beeselse.
De fijne contacten met de Beeselnaren voelen heel vertrouwd. Soms beperkt tot een appje, dan een belletje en soms een urenlang gesprek aan de Beeselse keukentafel. Kleine attenties op de momenten dat er fijn nieuws is, een hart onder de riem als het moeilijk is. Ook dat hoort erbij als je zo lang mensen mag volgen voor een film. Het hoort bij het leven en dus ook bij het proces van film maken. De emoties – gelukkig of verdrietig – maken een film sterker, omdat je voelt dat dit hoort bij het leven.
Het vertrouwen over en weer is groot. En dat is heel belangrijk voor ons We willen iedereen dan ook heel erg bedanken daarvoor. Alleen dan kunnen we de mooiste film maken. Over het meest bijzondere spektakel dat eens in de zeven jaar in Beesel plaatsvindt. Maar vooral over de mensen die met hart en ziel werken aan dit project. Hun eigen zorgen en hun successen. Want het Draaksteken maakt niet Beesel, maar Beesel maakt het Draaksteken.
Na augustus wordt de film gemonteerd en in maart 2024 moet hij klaar zijn.
Een film over meer dan het Draaksteken alleen.
Niki Janssen
Researcher film Geluif in ’t Goeje (werktitel)
